آموزش بزرگسالان در ژاپن

رشد سریع صنعتی سازی تأثیرات عظیمی بر زندگی شهری و روستایی ژاپن داشته است . با وجودی که مکانیزه شدن کشاورزی گسترش یافته است امّا هنوز جوانان تمایل به ترک خانه دارند و برای کار به ادارات و کارخانه های شهرهای کوچک و متوسط مجاور می روند ، و کشاورزی و کشت و زرع را در دستان سالمندان، زنان، و امثال آن رها می سازند. بعلاوه با گسترش سریع تأثیرات رسانه های جمعی چون تلویزیون در سراسر کشور ، مناطق روستایی و صنعت  کشاورزی ، برخی از ویژگیهای زندگی جمعی گذشته را از دست داده اند.

  

ساختار آموزشی

آموزش بزرگسالان به طور اعم برای بزرگسالان و با هدف همکاری با آموزش مهارتهای حرفه ای و ارتقا دانش و فرهنگ عمومی برگذار می شود .با این حال، با فعالیتهایی که ویژه زنان صورت می‌گیرد، بطور جداگانه و به عنوان آموزش زنان برخورد می‌شود. علاوه بر فراهم آوردن فرصتهایی جهت یادگیری زمینه های مختلف و تربیت رهبر در آموزش زنان به فعالیتهای منطقه ای چون ارتقا پروژه های داوطلبانه زنان و ساخت تالارهای زنان نیز از طریق آموزش جامه عمل پوشانده می‌شود. تعداد کلاسهای زنان که در سال 1995 سازماندهی شدند، بالغ بر 350750 بوده، و جمعاً 720/181/1 شرکت کننده داشت. از زمان آماده سازی برنامه فعالیت داخلی توسط دفتر نخست وزیری به مناسبت روز جهانی زن در سال 1976، برخورد با مشکلات زنان بخش عظیمی را در آموزش زنان اشغال کرده است. با این حال، هنوز تاکید اصلی بر آموزش مربوط به خانه داری و زندگی خانوادگی می‌باشد.برای بزرگسالان به طور اعم، گونه گسترده ای از فرصتهای آموزشی فراهم می‌شود، که شامل مدارس بزرگسالان، کنفرانسهای دانشگاه دولتی و امثال آن می باشند.نهادهای محلی و شهرداریها میزانی از فعالیتها و تسهیلات را با عناوین گوناگون ارائه میدهند . درسال 1995 ، 220/ 188 کلاس ویزه بزرگسالان با بیش از 883/362/12 شرکت کننده سازماندهی شدند.موضوع اصلی دروس ، ارتقا ء آموزش خانواده وبهبود زندگی خانوادگی میباشد (تقریبا 4/36 درصد) فرهنگ عمومی و آموزش زیبایی شناسی (9/25درصد) بدنسازی و سرگرمی (9/9 درصد) رابطه صمیمانه شهروندی و شناخت بدنی (4/10 درصد ) و پیشرفت مهارتهای فنی و حرفه ای (808 درصد ) میباشد. از سال 1977 ، وزارت آموزش مسئولیت نظارت بر عملکرد مراکز آموزش بزرگسالان را عهده دار گردیده و شهرداریها را تشویق نمود تا دوره های دانشگاهی بزرگسالان را ایجاد نموده و از آنها حمایت کنند. این دوره ها به شکلهای گوناگون میباشد ، که دوره های ویژه در مراکز اجتماعی ، کنفرانسهای عمومی دبیرستانها و دانشگاهها ، دوره های ویژه در کتابخانه ها ، موزه ها ، موسسات تحقیقی و دوره هایی را شامل می شود که از بخش برنامه ها بعنوان وسایل آموزشی استفاده می کنند. دوره های مکاتبه ای نیز فرصتی جهت یادگیری گونه هایی از مهارتهای حرفه ای و مهارتهای زندگی روزمره فراهم می آورند ، و میزان وسیعی از موضوعات ارائه شده در دوره های تعداد زیادی از سازمانها را دربرمیگیرند.وزارت آموزش دوره هایی را تایید وبکار میگیرد که توسط مدارس یا موسسات غیرانتفاعی اداره میشوند و بمنظور ارائه همکاری با تقویت آموزش اجتماعی در نظر گرفته می شوند.دانشگاه هوایی که بعنوان موسسه ای با جایگاه حقوق ویژه درجولای 1981 تاسیس شد،درسال 1985 شروع به پذیرش دانشجو کرد و فرصتی جهت ثبت نام در موسسه آموزش عالی و مطالعه در منزل را بدون شرکت در امتحان ورودی فراهم کرد و انتظار میرود سهم عظیم و قابل توجهی در بهبود فرصتهای آموزشی داشته باشد.آموزش از طریق برنامه های رادیویی یا تلویزیونی،مطالعه متون و یا حضوردر محل دانشگاه صورت میگیرد.

آموزش بین الملل

تأسیس مدارسی جهت جوانان ژاپنی ساکن کشورهای خارجی ، با آموزش به زبان مادری ،‌چیزی جدید نیست که از جنگ جهانی دوم به بعد به ظهور رسیده باشد .تعداد قابل توجهی از این گونه مدارس زیر نظر سیستم آموزش قبل از جنگ وجود داشته است . نخستین مدرسه از این نوع که توسط دولت در نظر گرفته شد ، مدرسه ژاپنی تأسیس شده در سال 1906 در اینکون کره بود و تا سال 1945 ، 750 مدرسه وجود داشت که اکثر آنها در آسیا قرار داشتند  درحال حاضر ، 95 مدرسه ژاپـنی در خارج از کشور وجود دارند که تحت کنـترل مستقیم وزارت آمـوزش می بـاشنـد.بعلاوه ، تعداد قابل توجهی مدارس خصوصی متعلق به مؤسسات بازرگانی و غیر رسمی وجود دارند که توسط آنها عمل می کنند و آموزش تکمیلی ارائه می دهند . در زمانهای پیش از جنگ ، مدارس ژاپن اساساً در مناطق گوناگون آسیا تأسیس می شدند، امّا در حال حاضر آنها در سراسر جهان گسترس یافته اند که آمریکا و اروپا را هم شامل می شود.در رابطه با کودکان ژاپنی و جوانانی که بعد از دوره های زندگی در خارج از کشور به وطن بازگشته اند اقدامات گوناگونی جهت فراهم آوردن تسهیلات آموزشی آنان انجام شده است ، که شامل ادغام آنها در کلاسهای معمولی مدارس ملی ، دولتی و خصوصی ،‌ یا سازماندهی کلاسهای ویژه برای آنان بوده است . اصلاحاتی در مورد سیستم امتحان ورودی نیز انجام شده تا سعی کنند نیازهای چنین کودکانی را برآورده سازند . نیاز به چنین اقداماتی با افزایش تعداد خانواده های ژاپنی که در نتیجة توسعه داد وستد ژاپن در کشورهای خارجی مدتی طولانی در خارج از کشور زندگی کرده اند ، مطرح شده است . با وجودی که جوانانی که مدتی طولانی در خارج از کشور سکونت داشته اند در مدارس ژاپنی محلی حضور می یابند ، اغلب هماهنگ شدن با شرایط ویژة زندگی مدرسه ژاپنی را دشوار یا غیر ممکن یافته اند، و مسئله آموزش افرادی این چنین که به وطن بازگشته اند به مشکل اجتماعی مهمی مبدل شده است .از اینرو ، آموزش ویژه با تعیین معلّمان تمام وقت برای مدارس خصوصی ، مدارس ملّی ( مدارس تحت پوشش دانشگاهها ) ، و بویژه مدارس دولتی بخشهای مختلف کشور فراهم آمده است. ،‌تعداد این مدارس نیز به تدریج رو به افزایش است .

از هنگام از سرگیری روابط دیپلماتیک میان چین و ژاپن در سال 1972 ، کودکان با ملّیّت ژاپنی سرگردان در چین ، پس از جنگ جهانی به کشور مطبوع خود بازگردانده شده اند. از 31 دسامبر 1996 به بعد ، 363/7 نفر (‌کودک و خانوادة‌ آنها ) به کشور بازگردانده شده اند .در سال 1995 ، 430 کودک زاپنی که در کشورهای خارجی به سر می بردند در مدارس ابتدایی و مقدماتی و تکمیلی متوسطه  ثبت نام کردند .

آموزش اجتماعی

در ژاپن ، آموزش خارج از مدرسه شامل آموزش بزرگسالان و تدارکات(خدمات تأمین آتیه جوانان)، آموزش اجتماعی خوانده میشود. واژه " آموزش اجتماعی"، آنطور که در ژاپن بکار رفته است ، دلالت بر آموزشی دارد که خارج از سیستم رسمی مدارس به جوانان و افراد بزرگسال‌ ارائه می شود.اغلب کلاسها و دوره‌ها در زمینه آموزش اجتماعی در مجموعه ای متنوع  از تسهیلات عمومی اداره می‌شوند. این نوع از آموزش به جوانان شامل پسرها و دخترانی ارائه می گردد که آموزش اجباری می بینندو یا جوانان کارمند، و آنانی می‌شود که کمتر از 25 سال دارند و هنوز در موسسات آموزشی حضور می‌یابند. اغلب کلاسهای دخترانه و پسرانه به این سمت گرایش دارند که علاقه دائمی به کارهای اضافه بر برنامه درسی را در آنان القا کنند و مشوق نوآوری‌ها و استعدادهای افراد درجهت معاشران با دیگران می‌باشند. موضوع کلاسها شامل فرهنگ عمومی، فعالیتهای ورزشی و تفریحاتی می‌باشد. در سال 1995 507/85 کلاس درسراسر ژاپن سازماندهی شد که جمعاً 000/73/5 شرکت کننده داشتند.هدف از کلاسهای جوانان مجهز ساختن آنان با دانش و یا مهارتهای لازم کاری است. بالغ بر 148/9 کلاس با مجموع 446 /420 شرکت کننده در این راستا وجود دارد. به  منظور ایجاد تسهیلات جهت حضور جوانان کارمند بالغ بر 801/4 نفر، این کلاسها ساعت 5 بعد ازظهر تشکیل می‌گردند.با این حال، تعداد کلاسها و دوره های مخصوص جوانان و تعداد شرکت کنندگان در چنین کلاسهایی به سرعت و سال به سال رو به کاهش است. جوانان گروه سنی پائین تر در ورزشهای تفریحی یا در فعالیتهای خدماتی داوطلبانه در سازمانهای  دولتی یا سازمانهایی نظیر آن شرکت می‌کنند، اما نسبت به آموزش نگرشی بی تفاوت یا شدیداً منفی نشان می‌دهند. سازمانهای جوانان برای جوانان گروه سنی بالاتر، مکانی جهت آموزش ایجاد می‌کنند. در گذشته، سازمان مکاتبه ای گسترده‌ای در مناطق روستایی وجود داشت، اما با تغییر سریع ساختار جامعه، از تاکید منطقه ای و کارهای کشاورزی کاسته شده است و با این وجود سازمان منطقه ای جوانان هنوز به عنوان واسطه جابجایی و آموزش جوانان نقش مهمی ایفا می‌کند .شرایط زیست محیطی جوانان این روزها مشکلات جدی چندی را بوجود می‌آورد که مسبب آنها تغییرات سریع اجتماعی، وتاکید بیش ازحد بر دستاوردعلمی و دیگر عوامل می باشد.سال جهانی جوانان در سال 1985 فرصتی جهت ارزیابی مجدد و جدی مشکلات تاثیر گذار بر جوانان فراهم آورد ..در اغلب موارد ، آموزش اجتماعی توسط بورد آموزشی مناطق محلّی اداره میشود. یک مشاور آموزش اجتماعی که سمتی حرفه ای دارد، برای هر بورد آموزشی معیّن میشود، ‌که مسئول برنامه ریزی طرح یکساله آموزش اجتماعی، ‌و کمک به تأیید محیطی مناسب جهت آموزش اجتماعی و اجرای برنامه ها می باشد. آموزش اجتماعی اساساً درمراکزprerectural، یا تالارهای شهرداری محلّی ، یا سالنهای شهر اجرا میشود.در ژاپن مدرن، تالارهای محلی، مراکز فرهنگی هر منطقه بوده و به این منظور طراحی میشوند و تسهیلاتی چون مراکز سمعی و بصری ، موزه، مراکز تفریحی و امثال آنرا شامل می شوند. مراسم ازدواج و انواع مختلف گردهمایی ها نیز در این مراکز انجام می شوند. اخیراً در زمینه آموزش اجتماعی هم ، مراکز فرهنگی خصوصی بسیاری بوجود آمده اند که توسط گروههای روزنامه ای ، گروههای پخش ، فروشگاههای زنجیره ای و گروههای مالی اداره میشوند.

نهادهای مرکزی

آموزش اجتماعی توسط مجموعه گوناگون از سازمانهایی اداره می شوند که از نظر ابعاد و ویژگیهای خاص متفاوت می باشند، و توصیف تعداد واقعی آنها بطور قطع آسان نیست. بسیاری این سازمانها که از کنترل عمومی آزاد میباشند، متدهای بی نظیری از طراحی و برنامه ریزی را توسعه داده و به شکل کار آمد و سیستماتیک عمل می کنند. سازمانهایی که تایید قانونی ویژه دارند، بعنوان سازمانهای مربوط به آموزش اجتماعی شهرت دارند.درچارچوب قانونی، برخی از سازمانها بعنوان شخصی حقوقی مربوط به موسسه یا شخص حقوقی نهادین گنجانده میشود، در حالیکه دیگر سازمانها بعنوان بخشهای افتخاری غیر الحاقی عمل می کنند. سازمانها در چارچوب ویژگیهای خود می توانند به سه گروه تقسیم میشوند:

. سازمانهایی با هدف فراهم آوردن آموزش و فرصتهای تحصیلی برای اعضاء خود(همچون انجمنهای کودکان، انجمنهای منطقه ای جوانان، انجمنهای منطقه ای زنان، PTA ها، گروههای دارای منافع مشترک)

. سازمانهایی با هدف فراهم آوردن فرصتهای آموزش برای اعضاء خود و درگیری در فعالیتهای آموزش اجتماعی جهت افرادی غیر از اعضاء

. سازمانهای مجری فعالیتهای آموزش اجتماعی(همچون فدراسیون مراکز عمومی کتابخانه ای، انجمنهای موزه، انجمنهای تربیت بدنی، انجمنهای سرگرمی ها و غیره)

تسهیلات آموزشی

تسهیلات آموزش اجتماعی به شکل گسترده از نظر اندازه، شکل، و عملکرد متفاوت هستند. بسیاری از آنها مربوط به سازمانهای مدیریتی هستند، اما مقداری هم هستند که هماهنگ با مفهوم منطقه ای معینی بنا شده اند که نقش مهمی در فعالیتهای آموزشی و فرهنگی مهمی ایفا می کنند. مراکز عمومی، بویژه رابطه ای بسیار نزدیک با زندگی دانشجویان محلی دارند.

مراکز عمومی

تا جائی که مفهوم و تصویر مرکز عمومی مد نظر باشد، قبل از جنگ جهانی دوم تسهیلات مشابهی وجود داشت، اما پس از جنگ، این مراکز دوباره بعنوان مراکز عمومی سازماندهی شدند که به شکلی مستقل و توسط ساکنین محلی عمل می کنند. از آن به بعد، تعداد مراکز رو به افزایش گذاشتند، و هم اکنون نقش عمده ای در فعالیتهای آموزش اجتماعی ایفا می کنند.

مراکز عمومی کلاسها و دوره های گوناگونی را ارائه می دهند، کنفرانسهایی برقرار می کنند، کتابها و مطالب در دسترس را تهیه می کنند، تربیت بدنی و فعالیتهای تفریحی را اجرا کرده، با سازمانهای گوناگونی تماس بر قرار می کنند، و فعالیتهایی را با هدف ایجاد تسهیلات در دسترس جهت استفاده ساکنان محلی اداره می کنند. از اکتبر 1997 به بعد 819/17 مرکز عمومی وجود داشته است ( 446/11 مرکز اصلی و373/6 شعبه ) که در 8/90 درصد شهرها ، شهرستانها و روستاهای سراسر ژاپن بنا گردیده است. با توجه به سطح تسهیلات و تجهیزات ، مراکز زیاد دیگری وجود دارند که به میزان بسیار محدودی عمل می کنند ( شعبه های اصلی با میانگین وسعت 330 متر مربع برای هر شعبه) ، اما در سالهای اخیر تسهیلات درجه یک و مجلل زیادی نیز می توان یافت که تعدادشان رو به افزایش است . تعداد مراکز عمومی مجهز به تالار نشیمن ، تالار ، اتاق نگهداری کودکان ، اتاق سمعی و بصری ، اتاق تمرین و غیره رو به افزایش است .بمنظور اجرای این فعالیتها ، هرمرکز عمومی ، سرپرست ، مدیر و کارکنان دیگری در اختیار دارد . مدیر ، بخصوص ، مسئول برنامه ریزی و اجرای فعالیتهای گوناگون بوده  و به عنوان مشاور فعالیتهای مطالعاتی انجام شده در مرکز عمل میکند.اما بعنوان متخصص ازهیچگونه جایگاه اجتماعی که از نظر قانونی تضمین شده باشد برخوردار نیست.

کتابخانه ها

کتابخانه های عمومی به تلاشهای پرشور جهت نیل به اهداف خود که همه جا و هر زمان در دسترس همگان بودن است ، ادامه میدهند . در سال 1997 ، 419/2 کتابخانه عمومی وجود داشت ( که شامل686 کتابخانه سیار می شد ) که در سراسر مناطق ژاپن پراکنده شده بودند. 2/64 درصد شهرها ، 1/31 درصد شهرستانها ، و 1/3 درصد روستاها از کتابخانه های ویزه خود برخوردار میباشند. طی سالهای اخیر ، شهرها و روستاهای بیشتری کتابخانه های خود را بنا نهاده اند ، اما هنوز نابرابری های منطقه ای زیادی وجود دارد . مجموع ذخایر کتاب تقریبا به 000/341/247 جلد می رسد ، و از نظر ذخیره کتاب برای هر کتابخانه یک کتابخانه تقریبا 000/939/30 جلد کتاب  دارد و کتابخانه شهرداری ( حوزه ای ) تقریبا 510/177 جلد کتاب دارد . از نظر طبقه بندی موضوعی در سال 1966 ادبیات بزرگترین بخش بوده است و بالغ بر 2/32 درصد کل کتابها را شامل می شود ، پس از آن علوم اجتماعی ( 2/11 درصد ) ، و هنر ( 5/7 درصد) قراردارند . بر خلاف آنکه گفته می شود علاقه به کتب چاپی رو به کاهش است ، تعداد استفاده کنندگان از کتابخانه و کتابهای امانت گرفته شده در سالهای اخیر بطور ثابت رو به افزایش بوده  و تعداد کتابهای به امانت گرفته شده در سال تقریبا به 378 میلیون جلد می رسد.بخصوص باید توجه کرد که تعداد قابل توجه کودکان کتابخانه رو 21 درصد کل استفاده کنندگان را تشکیل میدهند.همراه با این افزایش دربهره جویی ، ویژگی کتابخانه های عمومی نیز درطول 10 سال گذشته بطور مشخص تغییر کرده است . تعداد کتابخانه هایی که خدمات امانت دهی خود در مناطق محلی را از طریق ارائه با کامپیوتر و یا فراهم آوردن  خدمات پیشرو دربهبود مطالعه بهبود بخشیده اند نیز افزایش یافته است.با وجودمشکلات مالی که بعنوان محدودیتهایی درمقابل توسعه خدمات عمل میکنند،تاثیر اصلاحات مدیریتی در خدمات کتابخانه ای از قبل مشهود بوده است .

موزه ها

ازآغاز دهه 70 ، تاسیس موزه ها بطور ثابت افزایش یافته است و در سال 1997 تعداد کل موزه ها بالغ بر 986 عدد بوده است که مهمترین آنها موزه های تاریخی (332) بوده اند و پس از آنها موزه های هنرهای زیبا( 326 )، موزه عمومی ( 118) ، موزه علوم (100) و آکواریوم (39) ، باغ جانور شناسی ( 33 ) باغ گیاه شناسی ( 18 ) ، باغ جانور و گیاه شناسی (9) ، و موزه فضای باز (11) می باشد . دردهه 60 به برکت نرخ رشد بالای اقتصاد ، موزه های هنری مجلل در شهرهای بزرگ احداث شده اند ، از آغاز دهه 70 موزه ها به شکل فعال درگیرفعالیتهای مربوط به مطالعه تاریخ محلی شده اند ومطالبی راجمع آوری نموده و آرشیوهای تاریخ محلی و فولکلور رابه تعدادزیاد بنا نهادند.درحال حاضر،نیاز شدیدی به کاتالوگ و مطالب جامع مشابه آنچه در دسترس کتابخانه ها می باشد وجود دارد .

دیگرامکانات آموزش اجتماعی

علاوه بر امکانات توصیف شده در بالا تسهیلات آموزش اجتماعی شامل امکانات مورد نیازآموزش جوانان، آموزش زبان،ورزش،مراکزفرهنگی، تالارهای رفاهی،تالارهای کارگری، کتابخانه های سمعی و بصری و امثال آن می باشد.

 درسال 1996 امکانات آموزش جوانان درمجموع بالغ بر 318/1 بود که 226 مرکز جوانان، 257 مرکز عمومی جوانان دارای محل اسکان آنان، 161 مرکز جوانان شهری، با هدف ارتقاء روابط دوستانه و مطالعه گروهی در میان جوانان شهری، 304 مرکز طبیعت برای جوانان جهت ارتقاء فعالیتهای گروهی و درمحیط باز در میان جوانان، و 99 مرکز کودکان به منظور اشاعه آگاهیهای علمی و فراهم آوردن مشاوره در فعالیتهای زندگی روزانه را شامل میشد.225 مورد امکانات اجنماعی نیزجهت آموزش زنان وجود دارد که بیشتر آنها توسط شهردار یا موسسات حقوقی اداره میشوند. آنها به روشی بی سابقه تاسیس شدند تا پایه ای جهت سازمانهای منطقه ای زنان فراهم آورند و ویژگی آنها تخصیص امکانات مربوط به آموزش زنان به نواحی منطقه ای می باشد.درجولای1977مرکز ملی آموزش زنان تحت حمایت وزارت آموزش احداث شد، تا بعنوان اساس آموزش زنان عمل کند.هم چنین تسهیلات آموزشی شامل مدارس ابتدایی و متوسطه، بطور گسترده و به منظور آموزش اجتماعی مورد استفاده قرار می گیرد.بعلاوه جدا ازموسسات تحت اختیار قانونی وزارت آموزش، انواع گوناگون امکانات جهت جوانان و زنان شامل مراکز کودکان، مراکز بهبود استخدامی، و سایر مراکز یا وزارتخانه های دیگرعمل میکنند، و وزارت کار، وزارت بهداشت و رفاه، وزارت کشاورزی، وجنگلبانی و ماهیگیری و آژانس ملی زمین را دربرمیگیرند. با این وجود مشکلی که هنوز حل نشده باقی می ماند، عدم وجود همکاری کافی میان این امکانات گوناگون می باشد.

آموزش کارمندان

بسیاری از شرکتهای بزرگ ژاپن آموزش و پرورش فشرده ای جهت کارکنان خود دارند. شروع آن هنگامی است که کارمندی به آن شرکت می پیوندد، و این آموزش در سراسر دوران زندگی آن کارمند ادامه می یابد. شرکتهای کوچک و متوسط به میزان زیادی بر آموزش و پرورش در مراکز تخصصی و کالجهای آموزشی حرفه ای تکیه دارند، اما بسیاری از آنها هم برنامه های تربیتی و آموزش مشترک ارائه میدهند. عوامل مهمی که باید در رابطه با آموزش درون شرکتها در نظر گرفته شوند عبارتند از:

. استخدام مادام العمر

. توالی شغلی

. ارتقاء توسط سابقه خدمتی

 با توجه به اینکه سیستم استخدام مادام العمر هنوز در ژاپن غالب می باشد، شرکتها می توانند سرمایه گذاری بخش قابل توجهی از منابع خود در آموزش را تقبل نمایند.آموزش و پرورش در چهار چوب یک شرکت هم بر اساس شغل است و بر پایه و رتبه. آموزش بر اساس شغل مهارتهای تخصصی، فروش، مهندس تولید، مهارتهای تجاری، سلامت، مدیریت، نگرشها و امثال آنرا در بر می گیرد. آموزش بر اساس رتبه و سمت در سطوح مختلفی شکل می گیرد و شامل کارکنان جدید، مدیریت خرد، مدیریت میانه، و مدیریت کلان می باشد.در سالهای اخیر، آموزش درون شرکتی، مسئولیتهای اجتماعی زیادی را پذیرفته است، و در نتیجه دموکرات شدن مدیریت، انسانی شدن کار، و محبوبیت آموزش متواتر، با این در خواست روبرو شده که باید مسئولیت ارائه آموزش انسان گرایانه تری را بپذیرد.

برای مشاهدۀ منبع این مطلب اینجا کلیک نمایید.