ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
تاریخ توسعة آموزش استثنایی در کشور فنلاند به دهة 1840(احداث نخستین مدارس ویزه آموزش دانش آموزان معمول ذهنی)بازمیگردد.این درحالیست که پیشرفت درزمینة آموزش استثنایی تنها دراواخرقرن20شتاب گرفت.دورة پس ازجنگ،دورة افزایش کمی درزمینة آموزش استثنایی بود.دراین اثنا، الگوهای جدید آموزشی به همراه آموزش تطبیقی پدیدارشد که ازآن چمله میتوان به آموزش دانش آموزان ناتوان و ناهمگون درقالب دوره های آموزش پاره وقت اشاره نمود.علاوه براین،امکان دستیابی کودکان استثنایی به خدمات پزشکی درمراکزآموزش استثنایی فراهم آمد.تا پیش ازدهه1970،شرایط دانش آموزان استثنایی،متفاوت ازدانش آموزان دیگردرنظر گرفته شده و درنتیجه برنامه ها وسیاستهای آموزش کودکان استثنایی درراستای آموزش عادی سازماندهی نمی گردید.این درحالیست که از ابتدای دهة1970، اصل اعتدال و فلسفة تلفیق قویاً در آموزش دانش آموزان استثنایی مدنظر قرار گرفته است.
تاریخچه آموزش کودکان استثنایی درکشورسوئد به قرن19میلادی باز میگردد. امروزه برخی از کودکان مواجه با نواقص فیزیکی درمدارس پایه عادی آموزش میبینندو این درحالی است که کودکان مواجه با مشکلات یادگیری تحت آموزشهای خاص دانشآموزان استثنائی قرار میگیرند.
مدارس پایه ویژه دانشآموزان مواجه با اختلالات یادگیری به آموزش کودکان ردههای سنی 16-7 سال مبادرت مینمایند. گفتنی است که آموزش درمراکز آموزش پایه استثنایی مدت زمان10 سال به طول انجامیده و گذراندن سال 10 برای دانشآموزان استثنایی اختیاری است. لازم به ذکر است که مدارس پایه استثنایی تنها موظف به ثبت نام از دانشآموزان برخوردار از حداکثر رده سنی 20 سال میباشند.
طبق تمهیدات مندرج در «قوانین آموزشی» و آئیننامههای مقطع تکمیلی آموزش متوسطه مسئولیت فراهم نمودن امکانات آموزش ویژه دانشآموزانی که نیازمند کمک و حمایت میباشند بر عهده مدارس کشور میباشد. حمایتهای مذکور از دانشآموزان مواجه با نواقص جسمانی و بینایی به عمل آمده و از طریق ارائه آموزشهای خاص توسط معلمان آموزشیافته و برگزاری آموزشهای مداوم به آنان ارائه میگردد. دولت معین نمیکندکه این حمایتها به چه شکلی باید باشند، بلکه تنها فراهمآوری این حمایتها را لازم میداند. مدیران مدارس نیزمسئولیت اطمینان یافتن از سازماندهی صحیح آموزش و رفاه در جهت برخورداری دانشآموزان از حمایتهای مورد نیاز را عهدهدار میباشد.
اگر چه حرکتی به سمت یکی کردن دانشآموزان ناتوان در سیستم تحصیل همگانی وجود دارد، تعداد کمیاز دانشآموزان ناتوان اخیرا در مدارس عمومیتحت مراقبت قرار گرفتهاند.میان دانشآموزانی که با آنها مصاحبه کردیم، فقط معلمان مدرسهGrund schuele و یکی از معلمان مدرسهHauptschule از داشتن تعداد کمی( یک یا دو ) دانشآموز ناتوان در کلاسشان صحبت کردند. دانشآموزان ناتوانی که در مدرسه Grundschuleمشغول تحصیل بودند اغلب دانشآموزانی بودند که از نظر لغوی، یادگیری یا رفتاری ناتوان بودند. معلمان متذکر شدند که آنها برای نگهداری این دانشآموزان در مدرسه Grundschule تلاش میکنند و در صورت لزوم به آنها فرصت تکرار دوباره کلاس را خواهند داد تا اینکه این دسته از دانشآموزان حداقل بتوانند از مدرسه Grundschule فارغالتحصیل شوند. تعداد کمی از معلمان از بار مسئولیت اضافی که هنگام یکی کردن این دانشآموزان بر دوش آنهاست صحبت کردهاند زیرا این دانشآموزان نمیتوانند به راحتی خود را به سطح کلاس برسانند. به هر حال یکی از معلمان گفت که دانشآموزان دیگر کلاس میتوانند از وجود یک بچه ناتوان سود برند. این دانشآموز ویژه ممکن است چیزهایی بداند که دیگران نمیدانند . کودکان بردباری را میآموزند.چندین نفر گفتند با وجود اینکه تعداد کمیاز دانشآموزان ناتوان وجود داشتند که در سیستم تحصیلی عمومیتحت مراقبت بودند، با یکی سازی آنها موافقت و احساس کردند که این امر برای فرزندانشان مفید خواهد بود که ( از مراحل بسیار اولیه ) طرز برخورد با دانشآموزان ناتوانرا بیاموزند.معلمانی که در کلاس خود دانشآموزانی با ناتواناییهای یادگیری یا رفتاری دارند. از حجم محدودی از حمایتهای آموزشی داخل کلاسی برخوردار میباشند. ایالت برای چنین معلمان ویژهای که حدود 5 ساعت در هفته و بطور شخصی با دانشآموزان ناتوان کار میکنند بودجهای فراهم میکند. . اگر چه قوانین در برخی ایالتها به کودکان با ناتوانیهای جسمیاجازه میدهد در سیستم مدارس عمومیتحصیل کنند، معلمان و دانشآموزانی که با آنها گفتگو کردیم همگی متذکر شدند که هیچ دانشآموز ناتوان از نظر جسمیاخیرا“ در مدرسه آنها ثبت نام نکرده است. تنها مورد استثنایی دانشآموزی در یکی از مدارس Berufs Schule بود که از صندلی چرخدار استفاده میکرد. اغلب مدارس عمومیبرای دانشآموزانی با ناتوانایی جسمیوسایل کمکی کافی نداشتند. زمانیکه راجع به این مسئله بحث میشد، معلمان متذکر میشدند که مدارس Sonder Schule مخصوصا برای نیازها جسمانی ویژه دانشآموزان ناتوان طراحی شده است. قوانین حاکم بر مدارس Sonder Schule مشابه میباشند اما میان ایالتها کاملا یکسان نمیباشند و ممکن است بر اساس سطح ناتوانی تغییر کند. عموما این دسته از کودکان برای رسیدگی در Sonder Schule توسط والدین خود، قیمها و یا مدارس عمومیکه در آن نگهداری میشود به مدارس Sonder Schule معرفی میشوند. از این کودکان معمولاً یکسری آزمون گرفته میشود که شامل ارزیابی کودک توسط معلمیاز مدرسه Sonder Schule به منظور ارزیابی سطح توانایی یادگیری، تفکر و فهم او میباشد. این امتحانات همچنین شامل یک آزمایش پزشکی و شاید یک آزمایش بوسیله روانشناس مدرسه میباشد. بدنبال این آزمایشات و بر اساس نتیجه آنها، مدرسه به کمک والدین کودک تصمیم میگیرند که کودک را در مدرسه Sonder Schule نگهداری کنند یا در مدرسه Grundschule .