بیداری و احیای تمدن اسلامی با تأکید بر اندیشه سیاسی رهبر معظم انقلاب اسلامی

چکیده
نگاه گذرا به شرایط و مولفه های تمدن به طور عام و تمدن اسلامی به طور خاص، بیداری و احیای تمدن اسلامی از نظر مقام معظم رهبری ، مورد اهتمام تحقیق حاضر است. پویایی ماهیت اسلام، تجربه انقلاب اسلامی عصر نبوی، شکل گیری تمدن عظیم اسلامی در مدینه النبی (ص)، آرمانگرایی و قانون مندی تمدن اسلامی، احساس ارزشمند بازگشت به اسلام و ارزش های دینی، پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی «ره»، همه نوید بخش پیروزی اسلام و احیای تمدن اسلامی اند.
  از دیدگاه ایشان، بازگشت حقیقی به قرآن و اقتدا به سنت رسول الله (ص) و ائمه اطهار، الهام بخش بیداری اسلامی و شرط بنیادین احیای تمدن اسلامی است. چرا که شرایط و مولفه های تمدن ( نظام ارزشی، رهبری،  حاکمیت مقتدر الهی، قانون مداری، شهر نشینی، نهادهای سیاسی و اجتماعی) باید از قرآن و سنت الهام بگیرند. اهتمام به وحدت جهانی، نظام سازی، بازخوانی اصول انقلابی، آسیب شناسی و مبارزه با آفات بیداری اسلامی، جزء اولویت های کاری بیدارگران در راستای تأمین اهداف و مصالح امت اسلامی است.
       

نهادهای مؤثر در تعلیم و تربیت از دیدگاه مقام معظم رهبری حفظه الله

الف. خانواده: پس از تولد، محیط خانواده، مهم­ترین نقش را در تکوین و تحول شخصیت فرد ایفا می­کند. خانواده سالم و صالح، کانونی است که در آن عواطف و احساسات فرزند به نحو صحیح رشد و بالندگی می­یابد و برعکس، در خانواده ناسالم، انسان رشد طبیعی خود را از دست می­دهد و دچار ناهنجاری­های رفتاری می ­شود.

در اهمیت خانواده همین بس که رسول گرامی اسلام(ص) فرمود: هر نوزادی بر فطرت (توحیدی) متولد می­شود، تا اینکه پدر و مادرش او را یهودی یا مسیحی می­کنند.  رهبر انقلاب این بحث را چنین طرح می­کند:

اسلام برای دوران کودکی و نوجوانی و سپس جوانی چند عامل تربیتی تعیین کرده که یکی از آنها آموزش­های والدین و تأثیرات محیط خانواده است. مردم باید به امر کودک بها بدهند و خانواده­ها درصدد تعلیم و تربیت صحیح کودک باشند و به بهداشت (روحی) آنها بپردازند و با نظمی که در خانواده­ها ایجاد می­کنند، کودکان را پرثمر برای آینده بار آورند. اگر در خانواده­ای از دروغگویی اجتناب شود، کودکان آن خانه راستگو بار خواهند آمد و اینگونه برخوردها خود تعلیم و تربیت صحیح کودکان را فراهم می­آورد.

بدین ترتیب، آموزش مستمر خانواده­ها در مورد شیوه پرورش کودکان در اولویت قرار می­گیرد. در این راستا، مقام معظم رهبری، انتقال برخی مفاهیم مثل محبت و احترام به کودک و آگاهی از زبان فرزند و همزبانی با وی و ایجاد زمینه نشاط و سلامت جسمی و روانی از طریق ورزش و سرگرمی­های مناسب و شناخت مواهب خدادادی و مفاهیم ارزشی را به خانواده­ها امری ضروری می­داند. ایشان معتقد است که شش سال اول زندگی کودک در تکوین شخصیت وی اعم از رشد استعدادهای منطقی و زبانی، تعادل عاطفی و توانایی برقراری روابط اجتماعی و آشنایی با مسائل معنوی از اهمیت ممتازی برخوردار است.

ب. آموزش و پرورش: بی­شک نهاد آموزش و پرورش که از مدرسه تا عالی­ترین سطح تحصیلات دانشگاهی را در بر می­گیرد، نقشی حیاتی در بیداری فرهنگی یک جامعه اسلامی دارد. مقام معظم رهبری به این نکته حساس در بیانات خویش اشاره کرده و فرمود:

هدف فشار دشمن در جبهه نظامی-سیاسی و اقتصادی، فقر (و ضربه زدن) در جبهه فرهنگی است. ... . اگر آمریکا به این نتیجه برسد که می­توان آموزش و پرورش ایران را چنان تغییر داد که در چند سال آینده از انقلاب خبری نباشد، دیگر اصراری بر محاصره اقتصادی خود نخواهد داشت.

برای مشاهدۀ منبع این مطلب اینجا کلیک نمایید.

کتاب اصول تربیت اسلامی

شما می توانید کتاب اصول تربیت اسلامی که حاصل دیدگاه های امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری است را از اینجا دانلود نمایید.
برای مشاهدۀ منبع این مطلب اینجا کلیک نمایید.

جایگاه تعلیم و تربیت از منظر مقام معظم رهبری

اسلام برای تعلیم و تربیت اهمیّت خاصّی قائل است; چنانکه هر جا سخن از ارسال رسولان به میان می آورد، تعلیم و تربیت و تزکیه را برنامه اصلی آنان قرار می دهد. خداوند متعال برای انسان مقرّر فرموده است که به اختیار خود و با پیروی از دستورات پیامبران و برنامه های آسمانی و با کوشش و تلاش پیگیر، کسب تعلیم و تربیت کند و به مقام شایسته انسانی برسد; زیرا سرکشی غرایز حیوانی و ظلمات جهل و خواهشهای نفسانی را جز با تربیت صحیح و الهی نمی توان مهار و بر طرف کرد

پایگاه بصیرت / محمد رضا اسکندری

پایگاه بصیرت؛ گروه سیاسی / محمد رضا اسکندری / تعلیم مصدر باب تفعیل از ریشه «ع ـ ل ـ م» و به معنای آموختن و آگاهانیدن است.تعلیم، آگاهی دادن و تعلّم آگاه شدن نفس به یک موضوع است. برخی گفته‌اند: تعلیم، بر خلاف اِعلام، ویژه اموری است که با تکرار و فراوانی همراه باشند، به گونه‌ای که اثری از آنها در ذهن متعلّم پدید آید، بر همین اساس می‌توان گفت تعلیم بیان و روشن کردن چیزهایی است که شخص جاهل به کمک آنها عالم می‌شود.

تربیت مصدر باب تفعیل از مادّه «ر ـ ب ـ ب» یا «ر ـ ب ـ و» و به معنای پروردن و پرورانیدن و تهذیب است. ابن‌فارس معنای تربیت را به سه اصل بازمی‌گرداند: ۱. اصلاح کردن؛ ۲. همراهی کردن و ملازم بودن با موضوع تربیت که منظور از آن مراقبت مداوم از متربّی است؛ ۳. پیوستگی مربّی و متربّی در فرایند تربیت. تربیت، ایجاد کردن تدریجی چیزی تا رسیدن آن به سر حدّ کمال است. در تعریفی دیگر تربیت فراهم ساختن بستری برای برانگیختن و رشد استعدادهای نهفته در یک موجود است، به نحوی که بتواند به شکلی مستمرّ او را در راه رسیدن به کمال وجودی یاری دهد. ترکیب عطفی «تعلیم و تربیت» در فارسی به «آموزش و پرورش» ترجمه شده است.