سیاستهای آموزشی
کودکان آلمانی در سن شش سالگی برای گذراندن مدت زمان 4 سال آموزش ابتدایی نخستین وارد مدرسه میشوند. در این مدارس محیطی تربیتی آموزشی و اجتماعی برای کودکان آلمانی فراهم گردیده است. در مقایسه با مقاطع آموزشی بالاتر، این مدارس بسیار مساوات طلب میباشند. کودکان تحت کنترل شدید قرار نگرفته و بخاطر استعدادشان دسته بندی نمیشوند. هدف مدارس ابتدایی پرورش کامل استعدادهای نهفته هر کودک است. معلمان مدارس ابتدایی باور دارند که این مسئولیت آنها است که به شناسایی کودکان ضعیفتر مبادرت نموده و به آنها در زمینه درسی یاری برسانند. معلمان زمانی را برای کمک به دانشآموزان ضعیفتر چه در کلاس و چه بعد از کلاس اختصاص میدهند. آموزگاران به منظور بالابردن راندمان کلاس و برقراری ارتباط میان دانشآموزان و معلمان، اغلب همان گروه از دانشآموزان را به مدت یک سال درس میدهند، و بسیاری از معلمان و مدیران متذکر شدند که مدارس سعی میکنند یک معلم با همان کلاس از پایه اول تا پایه چهارم باقی بماند بنا به اعتقاد معلمان این عمل توانایی آنان در جهت دنبال کردن پیشرفت تحصیلی هر دانشآموز را افزایش داده و شرایط را برای حمایت شخصی از آنان فراهم میسازد. اگر معلم ضعف درسی کودک را تشخیص دهد، کودک ممکن است یکسال از درس عقب بیفتد چون ممکن است ضعف درسی با ورود به کلاس بالاتر بیشتر شود. به طبق آموزشی مقطع آموزش پایه تصمیم یک پایه درسی باید با جلب موافقت مسئولان مدارس صورت گیرد. با وجود اینکه در خصوص ابقاء تحصیلی دانشآموزان در یک پایه درسی نارضایتیهایی وجود دارد، اما افت تحصیلی در کلاس پیشین ننگ محسوب نمیشود. در عوض یک روش مهم برای پیشرفت به شمار میآید و با نظر مثبت کودک نسبت به آن انجام میشود اگر چه برای توانبخشی به کودکان ناتوان کارهایی صورت میگیرد، اما بیشتر آنها به مدارس ویژه و نه مدارس معمولی فرستاده میشوند. مطابق سیاستهای آموزش کشور مدرسه باید تجربهای لذتبخش برای کودک باشد از این روی برقراری ارتباط با کودکان الزامی است. در این راستا، معلمان متذکر شدند که بازیهای کلاسی که مشتمل بر تمرینات درسی به منظور جلب نظر و علاقه دانشآموزان صورت میگیرد. شایان ذکر است که این سیاست طی دو سال اول آموزش کودک معمول است. آنها عقیده دارند که آموزش رفتارهای اجتماعی جزء مهمیاز برنامه آموزشی کودکان در مدارس پایه میباشد. بنا به اعتقاد بسیاری از کارگروهی موثر بوده و تدریس خصوصی بهعنوان مکمل آموزش کلاسی در جهت بالا بردن سطح روابط اجتماعی و به منظور آسان کردن فرآیند یادگیری میباشند مورد تاکید می باشد. آموزش مسئولیت پذیری بهعنوان یک هدف مهم مطرح شده و معلمان وظایف کلاسی مانند آب دادن به گیاهان یا خارج کردن شیشههای شیر در ساعات تغذیه برای بالا بردن مسئولیت پذیری دانشآموزان را به آنها تکلیف میکنند. مفهوم نمره به عنوان معیاری نمایانگر عملکرد کلاسی به دانشآموزان پایه دوم و سوم آموخته میشود، بنابراین وقتی آنها وارد پایه چهارم میشوند کاملا از سیستم نمره دهی آگاهی دارند. معلمان سبک آموزش کلاسی را نیز در پایه چهارم تغییر میدهند، آنها شروع به آموزش دروسی میکنند که جنبه نظری بیشتری داشته باشد. در این زمان همچنین از تعدادی برنامههای آموزشی کاسته میشود تا دانشآموزان پایه چهارم جهت ورود مقطع آموزش مقدماتی متوسطه آماده شوند. در واقع معلمین بر جدا سازی کودکان از محیط آرام ولی پر دغدغه مدارس ابتدایی مبادرت مینمایند.
در پایان مقطع چهارم کودکان از مدارس ابتدایی به یکی از چندین مدارس مقدماتی متوسطه راه مییابند. معلمین پایه یکی از این مدارس را به دانشآموزان پیشنهاد میکنند. با این حال تصمیم گیری نهایی توسط والدین کودکان صورت میگیرد.
برای مشاهدۀ منبع این مطلب اینجا کلیک نمایید.